Jak wybrać buty do biegania cz.1

Większość butów biegowych wydają się leżeć w pełni komfortowo, gdy stoimy w nich w sklepie z butami, jednak prawdziwy test butów przychodzi kilka kilometrów od wystartowania do biegu. Wkrótce uświadamiamy sobie, że idealny but biegowy ma więcej wspólnego ze stylem biegu i kształtem stopy biegacza niż z logo marki zamocowanym na boku.

Wybór butów do biegania, które pasują najlepiej jest dość łatwe, jednak wymaga poświęcenia nieco czasu. Pierwsze, co powinniśmy zrobić to określenie rodzaju wykonywanych przebiegów i sam styl biegania. To pomoże nam wybrać kategorię buta oraz jego funkcje, które odpowiadają naszym potrzebom. Im więcej butów zmierzymy, tym łatwiej będzie nam znaleźć ten, który najlepiej pasuje do naszej osoby. Ogólnie rzecz biorąc, każda para butów do biegania powinna służyć nam od 700 do 800 kilometrów, co często jest okresem jedynie 3 lub 4 miesięcy dla biegaczy o regularnych treningach. Spójrz dokładnie na swoje aktualne buty biegowe i sprawdź, czy bieżniki pod podeszwą są ściśnięte, starte lub zużyte. Jeśli tak, to znak, że nadszedł czas na nową parę.

Podłoże ma znaczenie

Obuwie biegowe przeznaczone może być do nawierzchni płaskich i suchych oraz takich, na których może wystąpić wilgoć i niewielkimi nieprawidłowości i nierówności. W przypadku tych pierwszych warunków marki obuwnicze tworzą lekkie i elastyczne buty, które są zwykle usadowione na amortyzujących systemach oraz posiadają technologie stabilizujące stopy podczas powtarzających się kroków na twardych, równych powierzchniach. Buty do biegania przeznaczone do tras terenowych ze skałami, błotem, korzeniami lub innymi przeszkodami są wzmocnione agresywnym bieżnikiem zapewniającym przyczepność trakcyjną i wzmocnioną cholewką, która pracuje wraz z nogą, zapewniając stabilność, podparcie i ochronę. Obuwie sportowe przeznaczone do ćwiczeń siłowych lub treningowych, do zajęć Crossfit lub innych ćwiczeń balansowych, w których duże znaczenie ma częstszy kontakt z gruntem powinny posiadać grube podeszwy o budowie platformy.

Technika biegania

Jeśli posiadasz starą, zużytą parę butów do biegania, sprawdź w jaki sposób wyglądają ich podeszwy, aby określić mechanikę swojego biegu. Stopa może układać się bowiem w trakcie biegu na trzy różne sposoby. Ich nazwy to pronacja, bieg neutralny i nadpronacja. Sposób biegu neutralny samodzielnie absorbuje uderzenia, łagodząc nacisk na kolana i stawy. Jest to normalna cecha neutralnych, biomechanicznie wydajnych biegaczy. Nadpronacja może zostać zidentyfikowana poprzez zużycie bieżników wzdłuż wewnętrznej krawędzi buta zaś pronacja wzdłuż zewnętrznej linii podeszwy. Nadmierna pronacja jest częstą cechą i dotyka większości biegaczy, narażając ich na ból kolana i urazy. Nadpronatorzy natomiast potrzebują butów o wysokiej stabilności i kontroli ruchu. Istnieją także buty stworzone do tego, aby imitować jak najlepiej bieganie boso (np. Nike Free). W tradycyjnych butach do biegania, to pięty najpierw uderzają o ziemię. To dlatego, że pięta ma pod sobą podwyższoną podeszwę, tymczasem buty o efekcie biegu na boso sprawiają, że to środkowa część stopy lub jej przednia część jest tą pierwszą, która uderza o ziemię.

Rodzaje butów do biegania

Neutralne buty: mogą być dobre dla łagodnych pronatorów, ale najlepiej sprawdzą się dla biegaczy neutralnych. Tego rodzaju buty zapewniają pewną absorpcję wstrząsów i pewne podparcie przyśrodkowe. Niektóre superamortyzowane buty zapewniają o 50% więcej amortyzacji niż modele tradycyjne, co zapewnia jeszcze większą absorpcję wstrząsów. Buty o wysokiej stabilności są dobre dla biegaczy, którzy wykazują łagodne lub umiarkowane przetoczenia się stóp na boki. Często zawierają one solidny "słupek", wstawiony w podeszwę dla wzmocnienia jej części środkowej, czyli obszaru silnie obciążanego przez nadpronację. Buty o zdolności kontroli ruchu są natomiast najlepsze dla biegaczy, którzy wykazują umiarkowaną lub ciężką nadpronację. Oferują takie funkcje, jak sztywniejsze pięty. Buty do biegania „boso” posiadają podeszwy, które zapewniają minimalną ochronę przed potencjalnymi zagrożeniami leżącymi na ziemi. Wiele modeli nie posiada żadnej wkładki czy poduszki w części piętowej, a sama podeszwa jest bardzo cienką warstwą o grubości jedynie 3-4 mm. Wszystkie buty do biegania mają swój określony „spadek" od pięty do stóp, tak zwany "drop”. Nazwa ta określa różnicę pomiędzy wysokością pięty a wysokością palców. Tradycyjne buty do biegania posiadają „drop” o wartości 10-12mm. Minimalistyczne buty biegowe charakteryzują się natomiast wyjątkowo lekką konstrukcją i brakiem spadku, lub „dropem” wynoszącym jedynie około 4 do 8 mm, aby zachować naturalny ruch stopy. Nie oznacza to jednk, że buty te jednocześnie oferują odpowiednią amortyzację i elastyczność.

Druga część poradnika już niebawem na blogu!