Buty do biegania to stosunkowo nowy wynalazek, mający
jedynie nieco ponad 200 lat. Poznajcie ich historię krok po kroku!
Plimsolls dla dorosłych i dla dzieci
Odrodzenie biegania jako aktywności sportowej zostało
przeprowadzone przez Anglików w XVIII w. To oznaczało potrzebę stworzenie buta
o lekkim ciężarze, który jednocześnie pomógłby stopom dobrze trzymać się ziemi.
Pierwsze próby butów do biegania były wykonywane ze skóry, która niestety miała
tendencję do rozciągania się pod wpływem wilgoci. Pierwszy przełom nastąpił w
1832 roku, gdy Wait Webster opatentował proces, w wyniku którego gumowe
podeszwy mogły być trwale przyczepiane do skórzanych cholewek butów.
Doprowadziło to do powstania butów o nazwie Plimsolls, które były powszechnie
noszone przez dzieci. Dopiero w roku 1852 r., kiedy inny Brytyjczyk (o imieniu Joseph
William Foster - założyciel firmy Boulton, znanej teraz pod nazwą Reebok),
wpadł na genialny pomysł i postanowił dodać kolce na zewnętrznej podeszwie
Plimsolls i tym samym stworzył to, co teraz znamy pod nazwą kolców do biegania.
źródło: amazon UK |
Jej wysokość wulkanizacja
Kolejnym dużym krokiem w rozwoju i ewolucji butów biegowych
była sama wulkanizacja, która całkowicie zrewolucjonizowała ogólną produkcję
obuwia – zwłaszcza tego sportowego! Wulkanizacja to po prostu proces polegający
na topieniu kauczuku i spajania go razem z tkaniną. Ta stopiona mieszanina jest
każdorazowo następnie formowana w celu utworzenia podeszwy do butów, która
miała odpowiedni bieżnik. Ta rewolucyjna konstrukcja sprawiła, że buty tworzone
za pomocą wulkanizacji buty były lekkie, ciche podczas chodzenia i niezwykle
elastyczne. Doprowadziło to do powstania marki Keds. Buty Keds to proste i
minimalistyczne połączenie płótna i gumy, wypuszczone na rynek w 1892 roku
przez producenta opon Goodyear. Dopiero w 1917 roku, kiedy firma Goodyear
dokonała korelacji i zaczęła reklamować buty Keds, jako buty sportowe, buty te
oficjalnie stały się sneakersami, z powodu gumowej podeszwy, dzięki której
osoba, która je nosiła mogła cicho się skradać (z ang. sneak).
źródło: http://www.classickicks.com |
Adi Adi Adidas!
Ojcem nowoczesnego buta do biegania był Adolf Dassler, który
rozpoczął produkcję obuwia w 1920 roku. Każdy wychodzący spod jego rąk projekt
buta miał specjalne, ręcznie kute kolce na podeszwie, a każdy projekt był
przeznaczony specjalnie na konkretny dystans biegowy. Pierwsze projekty były
skoncentrowane na tym, czy biegacz, który będzie je nosił jest sprinterem czy
biegaczem na duże odległości. W 1936 roku buty Adidas męskie i damskie zostały uznane za
najlepsze na rynku i były noszone przez sportowców kalibru Jesse Owensa.
Dassler kontynuował swoje osiągnięcia i postępy i konsekwentnie rozwijał but
treningowy wykonany z nadmiaru brezentu namiotowego i gumy pozostałej ze
zbiorników paliwa. W 1948 założył firmę Addas (sic!), jednak firma ta wkrótce
została podzielona na Addas (dzisiaj już Adidas) i Pumę. Aby dać dodatkowe wsparcie
biegaczom, Dassler dodał na swoich butach trzy boczne paski umieszczone na
cholewce. Pojawiły się one po raz pierwszy na sneakersach w 1949 roku i
pozostały znakiem rozpoznawczym Adidasów aż po dzisiejszy dzień.
źródło: www.designboom.com |
Rozwój rekreacji
Dassler dzielnie kontynuował swoje dzieło, podczas gdy po
drugiej stronie świata, za oceanem, rozpoczęła się nowa era produkcji odzieży
sportowej w 1949 roku. Miało to miejsce wtedy, kiedy mężczyzna o nazwisku Onitsuka
zaczął prowadzić firmę o nazwie Onitsuka Co. Ltd. Jego motywacją do rozwoju
była ogromna liczba bezdomnych dzieci chodzących boso na skutek wojny mającej
miejsce w Japonii. Onitsuka szlachetnie zapytał siebie: "Co mogę zrobić,
aby dać im lepszą przyszłość?" Jego miłość do sportu poprowadziła go do znalezienia
właściwej odpowiedzi. Buty sportowe okazały się najlepszym punktem wyjścia do
osiągnięcia tego celu. W ten sposób narodziła się firma ASICS. W okresie powojennym
popyt na obuwie rekreacyjne wzrastał. Szaleństwo fitnessowe mające miejsce w
latach 30. sprawiło, że sneakersy stały się ściśle związane ze sportem i
rekreacją. Na fali tego zjawiska w 1936 roku drużyna koszykówki Stanów
Zjednoczonych przyjęła model trampek Converse Chucks jako swoje oficjalne buty do koszykówki.
W tym samym roku buty do biegania Dassler były noszone na igrzyskach
olimpijskich w Berlinie. W latach pięćdziesiątych słynni biegacze otrzymywali swoje
buty of firm sportowych całkowicie bezpłatnie. Zgodnie z uznaniem sportowca
nosili oni dodatkowo skarpetki lub nie. Ich brak oznaczał to, że but był zbyt
ciasny. W 1962 roku marka New Balance wprowadziła na rynek pierwszy naukowo przetestowany
but, który ważył zaledwie 96 gramów. W roku 1968 wprowadzono dodatkowo
szczotkowe kolce i zastąpiono nimi tradycyjne cztery szpilki znane wszystkim
dotychczas.
źródło: worldkings.org |
Narodziny Nike
Tymczasem Phil Knight, major biznesowy urzędujący na
uniwersytecie w stanie Oregon, a także najstarszy zawodnik w akademickiej
drużynie biegowej był bardzo niezadowolony z typów butów do biegania, które
były wówczas ogólnodostępne. We wczesnych latach 60. zdecydował się on zatem,
wraz ze swoim trenerem Billem Bowermanem, na utworzenie firmy zajmującej się
sprzedażą butów zaprojektowanych przez Bowermana. But ten był lekki i wygodny w
niemal każdych warunkach treningowych. Bowerman i Knight zrobili wokół swojego
produktu bardzo skuteczny marketing. Para podróżowała po kraju, po to by
spotykać się ze sprzedawcami butów do biegania, dzięki czemu model stawał się
coraz bardziej rozpoznawalny i znany. Buty te były po raz pierwszy znane jako buty
Tiger, a ich charakterystyczną cechą była ślimak na pięcie i poduszki w
podeszwie, zaprojektowane przez Bowermana. Firma pierwotnie nazwana była
"Blue Ribbon Sports" jednak po paru latach nazwa została zmieniona na
Nike na cześć greckiej bogini zwycięstwa. Zapotrzebowanie na specjalistyczne
buty biegowe sprawiło, że konsumenci byli gotowi na kolejne innowacje w obuwiu.
Pierwsza wielka innowacja firmy Nike pojawiła się w 1972 roku, kiedy Bowerman wlał
gumę do gofrownicy swojej żony, w swojej domowej kuchni. Były to oficjalne narodziny
podeszwy o strukturze wafla oraz najlepiej sprzedającego się buta w całym kraju.
Później Bowerman zapłacił studentce całe 35 dolarów za zaprojektowanie znaku
towarowego dla rozwijającej się firmy. W ten sposób otrzymał znaczek w
kształcie łyżwy, który szybko stał się kręgosłupem reklamy Nike, symbolem
statusu i ikoną kulturową. Marka Nike w krótkim czasie stała się liderem w
projektowaniu i sprzedaży obuwia sportowego.
źródło: http://www.firstversions.com |
Puk puk – tu NASA
Agencja kosmiczna NASA nie tylko podjęła kroki w kierunku zrealizowania
programu kosmicznego pod koniec 20 wieku, ale także w kierunku współpracy z
firmą Nike w celu opracowania pierwszej poduszki powietrznej, która mogłaby
amortyzować sneakersy. Niejaki Frank Rudy, pracownik NASA przyniósł dla firmy
Nike pomysł torebki powietrznej, wypełnionej sprężonym gazem, który kompresuje
pod wpływem nacisku buta. Torebki te miały za zadanie absorbcję wstrząsów. Te
nowoczesne amortyzatory umieszczono w podeszwach butów firmy Nike i nadal są one
używane także dzisiaj, ponad dwadzieścia lat później.
Sukcesy olimpijskie
Niewiele później, olimpiada mająca miejsce w Montrealu, w 1976
roku pozostawiła po sobie po raz pierwszy sfotografowanych zwolenników butów do
biegania, tuż po ukończeniu biegu na 10.000 metrów. Upublicznione w ten sposób
materiały były świetnym sposobem na rozreklamowanie swojego produktu dla
każdego, kto produkował obuwie sportowe. Pierwsze Igrzyska Olimpijskie, które
natomiast były transmitowane na żywo w telewizji, miały miejsce w Meksyku. Promotorzy
nie marnowali czasu na wyświetlanie symboli swoich marek tuż za plecami
mistrzów świata. Również przed ich występami można było po raz pierwszy
obejrzeć reklamy obuwia pokazujące, że olimpijczycy dostrzegają ich zalety i
dzięki nim osiągają swoje sukcesy. To nieco zmieniło cały rynek reklamowy i od
tej pory wybitni sportowcy, jak na przykład lekkoatleci otrzymywali
wynagrodzenie pieniężne za noszenie wybranych butów w trakcie olimpijskiej rywalizacji
i swoich startów. W 1973 r. Lekkoatleta Steve Profontane stał się pierwszą
ważną osobą, która miała oficjalnie nosić obuwie od Nike. Wówczas to miała
miejsce eksplozja aerobiku i fitnessu nowej generacji. Marka Reebok dostrzegła
w tym duży potencjał rynkowy i zaczęła prędko tworzyć buty treningowe z
miękkich materiałów oraz w kolorach odpowiadających kobiecym gustom. Buty Reebok
były mniej sztywne w swojej konstrukcji od modeli konkurencji, co przyniosło im
duży sukces.
Szalone lata 70.
W latach 70. XX wieku buty do biegania były zwykle projektowane
nie tylko w zależności od rodzaju treningów, jakie wykonywała dana osoba, ale
różnicowane także pod kątem stylu biegania. Wówczas to wyodrębniono trzy style
biegu i tym samym buty zaczęły być projektowane kolejno dla biegaczy
neutralnych, biegaczy pronujących i supinujących, w zależności od sposobu, w
jaki stawiali oni stopę na ziemi podczas każdego kroku biegowego. Ostatnim
osiągnięciem, jakie przyniosły buty produkowane w latach siedemdziesiątych,
było użycie octanu etylu - octanu winylu, zwanego także pianką EVA. Ten
materiał wprowadził poduszkę powietrzną do projektu butów do biegania,
zapewniając biegaczom dodatkową i przede wszystkim trwałą amortyzację podczas
biegania.
Rozwojowe lata 80. i 90.
W latach 1980 i 1990 marka Nike zaczęła intensywnie
wykorzystywać duże gwiazdy sportowe do promowania swoich produktów.
Zatrudnienie do współpracy osoby takiego formatu, jak Michael Jordan wywołało
po raz pierwszy tak zwany ‘hype’, czyli pragnienie posiadania, ruch i namiętny
szum wokół danego produktu. Wisienką na torcie marki Nike było wymyślenie
chwytliwego wyrażenia "Just Do It”, które do dziś jest mottem marki. Reklamy
telewizyjne wyprodukowane na zlecenie firmy Nike obrazowały dodatkowo takie
samo uczucie i emocje, co wzmagało pożądany efekt "szumu". Wybierając
super gwiazdy sportu Nike dotarł do młodszych pokoleń, które idealizowały te
postacie i dążyły do tego, aby "być jak Mike". Nike swoją reklamą
znacznie zwiększył ogólną sprzedaż i stworzył tym samym jedne z najbardziej
skutecznych i niezapomnianych reklam, jakie świat widział do tej pory. Sportowe
buty stały się wówczas wyrazem mody nieco bardziej niż jedynie elementem
sportowego stroju.
Buty biegowe dziś
Dzisiaj istnieje ogrom firm oferujących buty do biegania. Większość
z modeli biegowych pasuje do wszystkich stylów biegania, każdej powierzchni,
odległości i prędkości treningowej. Są to buty tzw. uniwersalne. Niektóre marki
dbają dodatkowo o to, aby ich buty były dostępne w różnych szerokościach, po
to, by zapewnić klientom perfekcyjne dopasowanie i w pełni ich
usatysfakcjonować. Obecnie największymi graczami w branży obuwia biegowego są
takie firmy, jak Nike, Adidas, Asics, Reebok, New Balance, Saucony, Mizuno,
Brooks czy Puma. Prawdopodobnie najbardziej charakterystyczny wizerunek wśród butów
do biegania i biegów w ostatnich latach posiada Usain Bolt, który swoją twarzą
reklamował buty Goledn Puma Spikes.
źródło: www.startfitness.co.uk |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz